Czy technologia 3D szkodzi oczom?

Technologie 3D zdobywają coraz więcej zwolenników, ale czy dłuższe wpatrywanie się w taki
obraz głębi może szkodzić oczom?

Widzenie trójwymiarowe

Jest kilka sposobów osiągnięcia efektu widzenia trójwymiarowego. Okulary 3D to dwa filtry: jeden czerwony drugi niebieski. Filtry te mają za zadanie połączenie dwóch obrazów na jednym zdjęciu lub filmie, gdzie jeden obraz jest koloru czerwonego, a drugi niebieskiego. Po założeniu okularów do każdego oka dociera inny obraz, dzięki czemu uzyskuje się złudzenie trójwymiarowości. Żeby dostrzec głębię obrazu osoby, które mają problemy
z widzeniem obuocznym, lub obniżoną ostrość widzenia jednego oka mogą mieć problemy z odbiorem obrazów w tej technologii. Coraz częściej jednak, by uzyskać efekt trójwymiarowy, wykorzystuje się nowoczesne metody projekcji obrazu bez konieczności używania okularów
np. wyświetlanie obrazu przez projektory cyfrowe, które prawie 150 razy na sekundę wyświetlają na zmianę obrazy przeznaczone dla lewego i prawego oka.

Firmy wprowadzające na rynek telewizory3D, oferują nie tylko odtwarzanie obrazu zapisanego w trzech wymiarach, ale także konwertują tradycyjny obraz 2D do postaci trójwymiarowej w czasie rzeczywistym, co pozwala na nadanie im głębi.

Obrazy 3D a wzrok

Według wielu znawców obraz trójwymiarowy nadwyręża wzrok. Osoba patrząca
na film 3D może odczuwać np. bóle głowy. Informacje te dotyczą nie tylko widzenia w tzw. okularach trójwymiarowych.

Ostrzeżenia o mogącym wystąpić dyskomforcie widzenia zamieszczają różne
firmy. Producenci telewizorów wyświetlających obraz w tej technologii informują, że mogą wystąpić np. mroczki lub zaburzenia równowagi, a oferujący konsole do gier trójwymiarowych ostrzegają, że
dzieci nie powinny korzystać z nich, bo może to zaburzyć prawidłowy rozwój
narządu wzroku. Według jednej z teorii główny powód złego widzenia polega na tym, że przy 3D koncentrujemy wzrok na czymś blisko, ale ostrość widzenia ustawiamy na coś odległego – wtedy mózg przestaje reagować normalnie. Wprawdzie nasz wzroku jest przystosowany do postrzegania głębi, ale w projekcjach 3D nie patrzymy na rzeczy trójwymiarowe, tylko na dwa różne obrazy dwuwymiarowe. Każdy z tych obrazów jest przedstawiany
Każdy z tych obrazów jest przedstawiany osobno dla każdego oka. Aparat
wzroku pracuje inaczej przy oglądaniu iluzji trójwymiarowości niż w widzeniu realnym, trójwymiarowego świata. Jeśli dzieci
będą spędzać dużo czasu na oglądaniu projekcji 3D, może to zaburzyć rozwój umiejętności widzenia przestrzennego,
ponieważ wymaga ono odpowiedniej pracy mięśni oka, której uczymy się od dzieciństwa, inaczej można np. nabawić się zeza. Według specjalistów maksymalny czas, jaki można spędzić przy oglądaniu obrazów trójwymiarowych bez uszczerbku dla wzroku, to podobno 1 ½ godziny. Wiele osób po jego przekroczeniu może odczuwać zmęczenie oczu czy
nudności. Eksperci ostrzegają, że przed wprowadzeniem na szerszą skalę tej technologii
potrzebne są badania jej wpływu na zdrowie. Podawane są szacunki, że do 2020r. w Stanach Zjednoczonych i Japonii będzie ok. 30% telewizorów 3D. Tymczasem nie ma oficjalnych badań naukowych mówiących o wpływie technologii trójwymiarowych na wzrok. Wnioskuje
się o niej na podstawie ankiet, przeprowadzanych wśród osób korzystających z tej technologii. Wiele ocen mówi także, że kontakt z trójwymiarowym obrazem nie zrujnuje nam wzroku, a jeśli nawet poczujemy jakiś dyskomfort widzenia lub zawroty i ból głowy, to odwróćmy wzrok od ekranu i dajmy oczom odpocząć. Sądzi się nawet, że ostrzeżenia pojawiające się przy produktach, oferujących możliwość wyświetlania obrazu w tej technologii, zdają się zabezpieczać producentów, przed ewentualnymi skargami użytkowników na pogorszenie widzenia lub samopoczucia związanego z oglądaniem w 3D.